بند پنجم
| عطش ز آب روان خوش‌تر است و تیر از شیر |
|
|
چه خـوب شد گلویم را شکافتی ای تیـر |
| تمــام مصـحـف خـــونین کـربــلا گردیـد |
|
|
به تیر حرمله بـا خـون حـلق من تفسیر |
| بـه خون من بنـویسیـد طفـل را ایـن قـوم |
|
|
به روی دست پـدر می‌کشـند بی‌تقصیـر |
| سـرم بـه پوست شد آویـز و کس نمی‌دانـد |
|
|
که تیر، حلق مرا پـاره کـرده یـا شمشیـر |
| فشـاند خـون مـرا بــر سمـا امــام حسین |
|
|
که ای خدا به تو تقدیم می‌کنم؛ تـو بگیـر |
| همین که تیـر به حلقم نشست، بــر پـدرم- |
|
|
پیــام تسلیت آمـد ز سـوی حـی قدیـر |
| نـدا رسید کـه غمگین مشـو حسین عـزیـز! |
|
|
که در بهشت، خدا می‌دهد به اصغر، شیر |
| بـه روی دست پـدر تـا بـه تیـر، خنـده زدم |
|
|
ملائـکـه همـــه گفتنــد یکصـدا تکبیـر |
| همـاره شـامل حـالش دعــای اصغر تو |
| که «میثم» است مصیبت‌سرای اصغر تو |
یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
