| عسـل ســرخ شهــادت چقـدر شیـرین است |
| مـی جنـت کــه خـدا گفتـه به قرآن این است |
| سم اسبان به روی سینۀ من سنگین نیست |
| بــر مــن امـــروز غــریبـی عمــو سنگین است |
| صــورتی را کـه حسن بـوسـه چو قرآن می‌زد |
| کــاش می‌دیـد که از خون جبیـن رنگین است |
| استخــوان بـدنـم زیــــر سـم اسـب شکـست |
| ایـن سـم اسـب بـه از گــردن حورالعین است |
| روز وصــل است و عــروس اجلــم در آغـــوش |
| قـــاتلم تیـــغ بـــه کــف دارد و بـر بـالین است |
| مـن کــه پیــش از شب میلاد، حسینی بودم |
| شکــرلله کــــه امــــــروز همینـم دیــــن است |
| ای عمــــو زود بیــــا جـــانـب میــدان و ببیـــن |
| یــک کبـوتـر ز تـو در پنجـۀ صـد شـاهین است |
| زخـــم‌هــــای بــدنـم لالــــه‌صفت مـی‌خنــدند |
| پــای تــا سـر بـدنم غـرق گل و نسرین است |
| مـا شرار از جگر خویش بـه «میثم» دادیم |
| در صف حشر همه دار و ندارش این است |
یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
