بند چهارم
| ســلام خـاص خداونـد بر تن و جانت |
|
|
سـلام بــر نـه ذیحجـه، عیــد قربـانت |
| زیارتی کـه تـو کـردی حسین پاسخ داد |
|
|
بس است ذکـر زیــارت قبـول در شانت |
| سخن ز حنجـر خشک حسین می‌گوید |
|
|
دهـان غرقه به خـون و گلوی عطشانت |
| نخورده آب، چرا آب خورد خون تـو را؟ |
|
|
گلــوی تشنــه در آب اوفتــاد دندانت |
| گرفتــم اینکه شکستنـد با تو بیعت را |
|
|
دگــر بـرای چـه کـردنـد سنگ‌بـارانت؟ |
| جسارتی که به جسم تو شد، نشانم داد |
|
|
کز اهـل کوفـه ندانست کس مسلمانت |
| حسین بهـر تو و تو گریستی به حسین |
|
|
سلامِ اشک، بـه اشکِ دو چشم گـریانت |
| قسـم به فـاطمه هـرگـز نمی‌رود نومید |
|
|
کسی کـه دست توسل زنـد به دامـانت |
| تـو مظهــر کـرم کـافـی المهمّــاتی |
| تو مثل حضرت عباس، باب حاجاتی |
یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
