|
راز غم تو چیست که بر تو خدا گریست
باید هزار چشم شد، آنگه تو را گریست
راه تو تا شهید شدن خون و اشک بود؛
باید گریستن ز تو آموخت، تا گریست
ای در غم حسینِ تو آدم گریسته!
در ماتم تو سلسلۀ انبیا گریست
ای سالنامه‌های جهان فاطمیه‌ات!
باید به داغ تو همۀ روزها گریست
داغ تو را گریست- عزیز پیامبر!-
هر کس برای کشتۀ کرب و بلا گریست
ماه محرم، آینۀ فاطمیه است
باید برای فاطمه در کربلا گریست
ای اولین شهیده! چه رفته است بر سرت؟
افلاک با شنیدن نامت چرا گریست؟
هر بار موجهای جهان مویه می‌کنند
دریا به یاد حضرت خیرالنسا گریست
هر جا که گردباد به شیون بلند شد
معلوم شد کویر به داغ شما گریست
اوّل صدا غریب‌ترین ناله شد، ولی
دیوار و در که روی هم آمد، صدا گریست
هر کس شنید آیه‌ای از دردهای تو
یا ناله کرد و نام تو را خواند، یا گریست
|
عهد عقیق روایت دوم – محمّدسعید میرزایی
