بند 2
| ای بـه جـان و تنـت دعـای علی |
|
|
|
دست‌هـــایت گـره‌گشای علی |
| دسـت از جان خـیشتن شسته |
|
|
|
راه پیمـــوده پـــا‌بـــه‌پـــای علی |
| بـا تـو چشـم و دل علـی روشن |
|
|
|
بی‌تو خاموش شد سرای علی |
| تــو شــدی پـیـش تازیـانه سپــر |
|
|
|
تــو خــریدی به جان بلای علی |
| حسنــت اولیــن ســلالـۀ وحـی |
|
|
|
محسنت اولیـــن فـــدای علـی |
| حجــــره‌ات کعبـــــۀ رســول الله |
|
|
|
چهـــره‌ات وجـــه کبـریای علی |
| کــــوثـر و قـــدر و هل‌اتــای خدا |
|
|
|
کعبـــه و زمـــزم و صفـای علی |
| روزهـــــا تـــــا علـــی بـود زنـده |
|
|
|
بی‌تــو باشد شب عــزای علی |
| همــه گـــــریند بــــر جــوانی تـو |
|
|
|
تــو کنــی گـــریه از بــرای علی |
| تــا قیـــامت صـدای گریۀ توست |
|
|
|
پــــاسخ اشـک بی‌صدای علی |
| بــه کــدامیـن گنـه تـو را کشتند |
|
|
|
مهــــربان یــــارِ بــاوفـای علی؟ |
| دسـت و روی تــــو را نبـی بـوسید |
| به همان دست و روی ضربه رسید |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
