بند 2
| ای به جـان و تنـت دعـای علی |
|
|
|
دست‌هـایت گـره‌گشـای علی |
| دسـت از جان خـیشتن شسته |
|
|
|
راه پیمـــوده پـا‌بـه‌پـای علی |
| بـا تـو چشـم و دل علی روشن |
|
|
|
بی‌تو خـاموش شد سرای علی |
| تــو شدی پـیـش تازیانه سپـر |
|
|
|
تـو خـریدی به جان بلای علی |
| حسنــت اولیـن سلالـۀ وحـی |
|
|
|
محسنت اولیــن فــدای علی |
| حـجـره‌ات کعـبــۀ رسـول الله |
|
|
|
چهـره‌ات وجـه کبـریـای علی |
| کـوثـر و قـدر و هل‌اتــای خدا |
|
|
|
کعبـه و زمــزم و صفـای علی |
| روزهـــا تــا علـی بـود زنـده |
|
|
|
بی‌تـو بـاشد شب عـزای علی |
| همـه گــریند بـر جــوانی تـو |
|
|
|
تـو کنـی گـریـه از بـرای علی |
| تا قیـامت صـدای گریۀ توست |
|
|
|
پـاسخ اشـک بی‌صـدای علی |
| بـه کدامیـن گنـه تـو را کشتند |
|
|
|
مهـربان یـارِ بــاوفــای علی؟ |
| دسـت و روی تـو را نبـی بـوسید |
| به همان دست و روی ضربه رسید |
صدف نبوت 5 – غلامرضا سازگار
