| سپـــرت سینـۀ مجـــروح و زره پیــرهنت |
|
اجلـت یار و عسـل لختـــۀ خون در دهنت
|
| سیـــزده ســورۀ قــرآن عمـــو بـا چه گنه |
|
شستـه با خـون گلـویت شـده آیات تنت؟
|
| روی هــر زخم تـو بـاشد اثـــر زخـم دگـر، |
|
جــای مــرهم که گــذارنـد بـه زخم بدنت
|
| آب غسلت شـده خـون و کفنـت زخمِ فزون |
|
تو شهیدی، چه نیاز است به غسل و کفنت؟
|
| مـی‌زنـد چـــاک، گریبـان جگـر را یــوسف |
|
گــر ببینـد که به خون شسته شده پیرهنت
|
| جگر سنگ بســـوزد ز غمـت چـون دل من |
|
تـو چه کردی که شود سنگ، جواب سخنت؟
|
| قتلگــاه تـــو شــده حجلــۀ دامــادی تو |
|
می‌چکد خون سر از زلـف شکـن در شکنـت
|
| چاک‌چاک است تنت چـون جگر پاک حسن |
|
ای ز سر تـا بـه قدم حُسن حسن در حسنت
|
| من نگه کـردم و تـو دیده بـه هـم دوخته‌ای |
|
جگرم سـوخت از این دیده بـه هم دوختنت
|
| هـر دلـی شمـع‌صفت سـوخته در مـاتم تو |
| چـون دل «میثـم» دل‌سـوخته در انجمنت |
یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار
