| سپــــــرت سینـــــۀ مجـــــروح و زره پیــرهنت |
| اجلـت یــــار و عســــل لختـــۀ خون در دهنت |
| سیــــزده ســــورۀ قـــــرآن عمـــو بـا چـه گنه |
| شستـه بــا خـــون گلـــویت شـده آیات تنت؟ |
| روی هــــر زخــــم تــو بــاشد اثـــر زخـم دگـر، |
| جــــای مــــــرهم کــه گــذارنـد بـه زخم بدنت |
| آب غسـلت شـده خـون و کفنـت زخـــمِ فزون |
| تو شهیدی، چه نیاز است به غسل و کفنت؟ |
| مـــی‌زنـد چـــــاک، گــریبـان جگـــر را یــوسف |
| گــــر ببینـد که به خون شسته شده پیرهنت |
| جگــــر سنــگ بســـوزد ز غمـت چـون دل من |
| تـو چه کردی که شود سنگ، جواب سخنت؟ |
| قتلگــــاه تـــــو شـــــده حجلــــۀ دامــــادی تو |
| می‌چکد خــون سر از زلـف شکـن در شکنــت |
| چـاک‌چاک است تنـت چــون جگـر پاک حسن |
| ای ز سر تـا بـه قدم حُسن حسن در حسنت |
| مـن نگه کــردم و تــو دیـده بــه هـم دوخته‌ای |
| جگــرم سـوخت از این دیــده بـه هم دوختنت |
| هر دلی شمع‌صفت سوخته در ماتم تو |
| چون دل «میثم» دل‌سوخته در انجمنت |
یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار
