| افتاده ز پا سرو چمنم (2) |
| قـاسم گـل رعنای حسنم |
| ای شمع دل بشکستـۀ من |
|
|
ای یاسمن نو رستـۀ من |
| ای دیده ز گلشن بستۀ من |
|
|
بنگـر بـه غـم پیوستۀ من |
| نام تـو شده ذکـر و سخنم(2) |
| ای بسته حنـا از خـون گلو |
|
|
بگشـا لب خود در نزد عمو |
| یـک العطش دیگــر تـو بگـو |
|
|
بـا کشتن تــو از تیــغ عـدو |
| گردیـده جهـان بیت‌الحزنم(2) |
| ای مقتل خون بزم طربت |
|
|
خون گشته عسل،برلعل لبت |
| از خیمه دویـدم در طلبت |
|
|
سـوزد جگــرم از تـــاب و تبت |
| باید ز غمت خون گریه کنم(2) |
| من زنده و تو،صد پاره تنت |
|
|
ریزد به زمین،خون از دهنت |
| در زیـر سمِ اسبـان، بدنت |
|
|
گــردیـده یکـی بــا پیـرهنت |
| بـر زخـم تنت گلبـوسه زنـم(2) |
| ای روشنـیِ دو چشـمِ ترم |
|
|
جــان‌کنـدنِ تــو پیش نظرم |
| آتـش زده بـر قلـب و جگرم |
|
|
شد تازه بـه دل داغِ پسرم |
| او، سرو من و تـو، یـاسمنم(2) |
فانوسهای اشک 3 – غلامرضا سازگار
