| به شام تیره مهمانم، بتاب ای ماه تابانم |
| نماز آخرم را با دو دست بسته می‌خوانم |
| سراپا رنج و دردم من |
|
|
|
|
|
بیا دورت بگردم من |
| همه در خواب شیرین و، من از هجر تو بیدارم |
| ببین عشـق تـو ای مـولا، کشیـده بر سر دارم |
| سراپا رنج و دردم من |
|
|
|
|
|
بیا دورت بگردم من |
| شرار غم زده آتـش، تمـام هست مهمـان را |
| طناب کوفیان امشب گرفته دست مهمان را |
| سراپا رنج و دردم من |
|
|
|
|
|
بیا دورت بگردم من |
| میان کوچه‌ها از پای، چو من جان بر لب افتادم |
| چو دیدم سنگ کـوفی را، بــه یـاد زینب افتادم |
| سراپا رنج و دردم من |
|
|
|
|
|
بیا دورت بگردم من |
فانوسهای اشک 2 – سیّدمحسن حسینی
