| او بود ویک لشکر،ولی لشگر،چه کردند |
|
|
بـا یـاس سـرخ باغ پیغمبر، چه کردند |
| گـرگـان کـوفه، جسـم او در بــر گرفتند |
|
|
بــا هــم گـلاب از آن گــل پرپر گرفتند |
| بــا سـوز دل زخــم تنـش را تــاب دادند |
|
|
آن تشنـهْ لب، را از دمِ تیــغ آب دادند |
| جسمش زنوک نیزه باجوشن یکی شد |
|
|
پیـراهن خـونین او، بــا تـن یکــی شد |
| «بن‌سعد ازدی»برتنش زد نیزه ازپشت |
|
|
هرسنگدل،یکبار آن شهزاده راکشت |
| افتــاد، روی خـــاک و عمــــو را صـدا زد |
|
|
مــانند مـرغ سـر بـریده دست و پا زد |
| فــرزنـد زهـــرا همچنـــان بــاز شکــاری |
|
|
آمــد بــه بـــالای سـرش با آه و زاری |
| در دست گلچیـن، دیــد یـاس پرپرش را |
|
|
می‌خواست،کزپیکرجداسازدسرش را |
| بــا تیـغ بر او حمله، چون شیر خدا کرد |
|
|
دسـت پلیـد آن ستمگـــر را جدا کـرد |
| لشکــر، بـــرای یـــاری او حملــه کردند |
|
|
آوخ! کــه بـا آن پیکر خونین چه کردند |
| از میهمــان خـــویـش استقبــال کـردند |
|
|
قــــرآن ثـــــاراللـه را پـــامــال کـردنـد |
| با آنکه بر هر داغ، داغ دیگرش بود |
| ایـن داغ دل، تکرار داغ اکبرش بود |
یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار
