دیـدی آخر شکست دُرّ دندان من |
ای یزیــد ایــن نبــود اجـر قرآن من |
تا ز چوبت شد، لبِ من نیلی دخترم میزد به رخش سیلی |
اَنَا ثارالله اَنَا ثارالله |
لب خشکیــده و چـــوب دشمـن کجا |
طشت و جام و می و صورت من کجا |
چوب خود بردار، ظالم از این لب کـه مـرا کشتـه، نگـه زینب |
اَنَا ثارالله اَنَا ثارالله |
نیـــزه و خنجــر و تـیـغ و تیـر و سنان |
سنگ و خاکستر و چوب و زخم زبان |
بعد پیغمبر، قسمت ما شد به خدا پامال حرمت ما شد |
اَنَا ثارالله اَنَا ثارالله |
اشک و خـون ریـزد از روی نورانیم |
بـا تـو گویـد سخن زخم پیشانیـم |
من که در حالِ ذکر محبوبم از چه ای ظالم میزنی چوبم |
اَنَا ثارالله اَنَا ثارالله |
این سـر غرقـه خون زخمی کربلاست |
مـادرم فاطمــه پــای طشت طـلاست |
داغ دل رویِ داغ او مگذار خیــزرانت را از لبــم بردار |
اَنَا ثارالله اَنَا ثارالله |
مسافران صفر- غلامرضا سازگار