| ای گل لاله‌ی من سیزده ساله‌ی من |
| مـی‌روی و بِـرَوَد بر فلک ناله‌ی من |
| آسمان ابری و اشک دل من باران‌ست |
| در کـف مـادر تــو آینـه و قـرآن‌ست |
| مرحبا قاسم من |
| هـم تو امیّـد منی هـم یتیم حسنی |
| از چه با رفتن خود دل من می‌شکنی |
| مرو ای گل که خزان موسم گل ریزان‌ست |
| در کــف مــادر تــو آینـه و قـــرآن‌ست |
| مرحبا قاسم من |
| هم زیادست عدو هم غریب‌ست عمو |
| گل من لب بگشا به خسان رو تو بگو |
| پسر فاطمه آخر به شما مهمان‌ست |
| در کـف مادر تو آینـه و قـرآن‌ست |
| مرحبا قاسم من |
فانوسهای اشک 1- علی انسانی
