| غریب و بیکس و تنهـا میان کوفه سرگردان |
| همه درها شده بسته خدایا بر روی میهمان |
| غریبم من غریبم من |
|
|
|
غریبم من غریبم من |
| ز یک سو می‌زند غربت شرر بر این دل زارم |
| ز یک سو بـر جگـر داغ غـریبیِّ حسین دارم |
| غریبم من غریبم من |
|
|
|
غریبم من غریبم من |
| خدا اجرت دهد طوعه که آید از تو همدردی |
| میان خیـل نـامردان توئی که می‌کنی مردی |
| غریبم من غریبم من |
|
|
|
غریبم من غریبم من |
| اگر ریزد سرشک من نباشد بیمی از خنجر |
| مـرا هر دم کُشد یاد لب خشک علی‌اصغر |
| غریبم من غریبم من |
|
|
|
غریبم من غریبم من |
فانوسهای اشک 1- جعفر رسول زاده (آشفته)
