ای اهل شـام و کـوفـه من نجـلِ رسولم |
|
|
پــــروردۀ دامــــــان زهـــــرای بتـولم |
مـــرآت ذات خـــالقِ اکبـــر منـم من |
|
|
قـــــرآنِ روی قلــب پیغمبـــر منــم من |
فـــرموده در اوصـــاف، فخـر عـالمیْنم: |
|
|
مـردم! حسین است از من و من از حسینم |
مـن سیـّـدِ جمــــع جــوانـان بهشتم |
|
|
روح کتـــاب الله و ریحــــــان بهشتـــم |
مــن کــلِّ احمـد را ز احمـد ارث بردم |
|
|
مـن از ســر انگشـت محمّـد شیر خـوردم |
گهوـاره جنبانم همـان روحالامیـن است |
|
|
بغضم همه کفر است و مهرم اصلدین است |
مـن رکــن ایمــانم، اگـر ایمـان بدانید |
|
|
مــن روح قـــــرآنم اگــر قــرآن بخوانید |
من بــر تمـــام عــالم خلقـت، امـامم |
|
|
من حمـد و تکبیــر و تشهّـد، من قیــامم |
تطهیـر و قــدر و هل اتی و کـوثرم من |
|
|
میــزان اعمـــال شمــا در محشــرم مـن |
بــوسیده احمـد عضـو عضـو پیکـرم را |
|
|
صــورت، گلـو، لب، بلکه از پـا تـا سـرم را |
فُلـک نجـات خلقــم و خـود نـاخدایم |
|
|
خـوانـده رســول الله مصبـــاح الهــدایـم |
روحــم روان رحمـة للعــــالمین است |
|
|
تیغــم همــان تیــغ امیـرالمـؤمنین است |
لبهــای ختــم الانبیــا روی لبـم بود |
|
|
بـــالله قســم دوش محمّـد مـرکبـم بـود |
ای قوم بیشــرم و حیـا پستید پستید |
|
|
بـــر قتـــل فــرزنـد پیمبــر عهـد بستید |
کردید از من دعـوت و عهـدم شکستید |
|
|
حتـــی بـــه روی اهـلبیتــم آب بستیـد |
با چشم خود دیـدم کـه کشتید اکبرم را |
|
|
بـا تیــــر بگْرفتیـــد از شیــر، اصغــرم را |
بــاغ گـل یــاس مـرا از مـن گــرفتید
|
|
|
لـب تشنــه عبـاس مــرا از مـن گـرفتـید |
در لالـه زار سینــه جــز داغــم نمانـده |
|
|
یـک لاله نه، یک غنچـه در بـاغـم نمـانده |
مـاه حـرام و عزمتان با من قتـال است |
|
|
خود با کدامین جرم، خون من حلال است؟ |
بـا دیـن و قـرآن و شـرف کـردید بـازی |
|
|
ایـن اسـت آیـا شیــوه مهمــان نــوازی؟ |
ایـن بـود رسـم حرمت از پیغمبر و آل؟ |
|
|
اطفــال معصـومـش زنند از تشنـگی بـال |
والله جــز مــن زادۀ پیغـمبری نیـست |
|
|
از خــانـدان او حسیــن دیگــری نیـست |
وقتی شـرار خشم حـق در حشـر خیـزد |
|
|
از چنگتـــان خــونِ مــن مظلـــوم ریـزد |