| ای اهل شام وکوفه من نجلِ رسولم |
|
|
پــــروردۀ دامـــــــان زهـــــرای بتـــولم |
| مـــرآت ذات خـــالقِ اکبـــر منــم مـن |
|
|
قــــرآنِ روی قلــب پیغمبـــر منــم مـن |
| فـــرموده در اوصـــاف، فخـر عـالمیْنم: |
|
|
مـردم! حسین است از من و من از حسینـم |
| مـن سیـّـدِ جمــــع جـــوانـان بهشتم |
|
|
روح کتـــاب الله و ریحــــــان بهشتـــم |
| مــن کــلِّ احمـد را ز احمـد ارث بردم |
|
|
من از سرانگشت محمّد شیر خـوردم |
| گهواره جنبانم همان روح‌الامین است |
|
|
بغضم همه‌کفر است و مهرم اصل‌دین است |
| مــن رکــن ایمــانم، اگــر ایمان بدانید |
|
|
مــن روح قــــــرآنم اگــر قـرآن بخوانید |
| مـن بــر تمـــام عـــالم خلقت، امـامم |
|
|
من حمد و تکبیر و تشهّد، من قیـامم |
| تطهیـر و قــدر و هل اتی و کوثرم من |
|
|
میـزان اعمــال شمـا در محشـرم من |
| بــوسیده احمـد عضـو عضـو پیکــرم را |
|
|
صـورت، گلو، لب، بلکه از پا تا سرم را |
| فُلـک نجـــات خلقــم و خـود نـاخدایم |
|
|
خوانـده رســول الله مصبـــاح الهـدایم |
| روحـــم روان رحمـة للعــــالمین است |
|
|
تیغـم همــان تیــغ امیرالمؤمنین است |
| لب‌هـــای ختـــم الانبیــا روی لبـم بود |
|
|
بــالله قســم دوش محمّد مـرکبم بود |
| ای قوم بی‌شرم و حیا پستید پستید |
|
|
بـــر قتـــل فــرزند پیمبــر عهـد بستید |
| کردید ازمن دعوت و عهدم شکستید |
|
|
حتــی بـــه روی اهـل‌بیتم آب بستیـد |
| باچشم خوددیدم که کشتید اکبرم را |
|
|
بـا تیــــر بگْرفتیــد از شیــر، اصغـرم را |
بــاغ گـــل یـــاس مــرا از مـن گرفتید
|
|
|
لـب تشنــه عبـاس مـرا از من گرفتید |
| در لالــه زار سینــه جـز داغـم نمانـده |
|
|
یک لاله نه، یک غنچه در باغم نمانده |
| ماه حرام و عزمتان با من قتال است |
|
|
خـود با کدامین جـرم، خون من حلال است؟ |
| بـا دیـن و قـرآن و شـرف کـردید بـازی |
|
|
ایـن است آیـا شیـوه مهمـان نـوازی؟ |
| ایـن بـود رسم حرمت از پیغمبر و آل؟ |
|
|
اطفـال معصومش زنند از تشنگی بال |
| والله جــز مــن زادۀ پیغـمبری نیـست |
|
|
از خــاندان او حسیـن دیگـری نیـست |
| وقتی شرارخشم حق در حشر خیزد |
|
|
از چنگتــان خـــونِ مـــن مظلــوم ریـزد |
