| ای عمــو پـــاره پــاره شـــد بدنم |
|
|
زرهــم گشتــــه زخــم‌هـای تنم |
| منـــم آن یـــوسفـی کــه گردیده |
|
|
بــــدنـم پـــاره‌تـــر ز پـیــــرهنــم |
| سیــــــزده ســــــــــال آرزو دارم |
|
|
روی دست تــو دست و پـا بزنم |
| از دم تیــــغ دوست خــــوردم آب |
|
|
که عسل جـاری است از دهنم |
| عـــاشقـم عاشقـم عمـــو بگـذار |
|
|
اسب‌هـــا پــــا نهنـــد بــر بـدنم |
| بس که خشکیده ازعطش دهنم |
|
|
نیـست یــــارای گفتـــنِ سخنم |
| آرزوی مـــــــن از ازل ایـــن بــــود |
|
|
که شودزخم وخاک وخون،کفنم |
| پـــدری کــن بــر ایـــن یتیــم عمو |
|
|
مـــن عــزیـــز بــــرادرت حسنـم |
| شهد احلی مـن العسل خـوردم |
|
|
به!چه زیباست دست و پازدنم! |
| «میثم» از سوز دل بسوز به من |
| مـن گــل بــرگ بــرگ در چـمنـم |
دو دریا اشک1 - غلامرضا سازگار
