| دل سفـر کـن در منا و عید قربان را ببین |
|
|
چشمه‌هـای نـور و شــور آن بیابــان را ببین |
| گوسفنــد نفس را بـا تیـغ تقـوی سر ببر |
|
|
پای تا سـر جان شو و رخسار جانان را ببین |
| سفـرۀ مهمانـی خـاص خـدا گردیـده باز |
|
|
لالـۀ لبخنــد و اشک شــوق مهمـان را ببین |
| دیونفس ازپا درافکن،سنگ برشیطان بزن |
|
|
هم شکست نفس را،هم مرگ شیطان راببین |
| تیغ در دست خلیـل و بند در دست ذبیح |
|
|
حنجـــر تسلیــم بنگــر، تیـــغ بـــران را ببین |
| کارد تیز و دست محکم،حلق نازک‌تر زگل |
|
|
پای تا سر چشم شو، اخلاص و ایمان را ببین |
| خاک گل انداختـه از اشک چشم حاجیان |
|
|
در دل تفتیــدۀ صحــرا، گلستـــان را ببیــن |
| گریــه و اشـک و دعـا و توبـه و تهلیـل را |
|
|
رحمت و لطف و عطا و عفـو و غفران را ببین |
| آتش گرما گلستان گشته چون باغ خلیل |
|
|
در دل صحــرا صفــای بـــاغ رضــوان را ببین |
| روی حق هرگز نگنجد در نگاه چشم سر |
|
|
چشم دل بگشا جمال حی سبحان را ببین |
| خیمۀ حجـاج را بـا پای جان یک یک بگرد |
|
|
آتش دل، سـوز سینه، چشم گریان را ببین |
| دل تهـی از غیـر کن تا بنگـری دلدار را |
| سر بزن در خیمه‌ها شاید ببینی یار را |
****
| سینه مشعر،دل حرم،میدان دید ما مناست |
|
|
گر ببنـدی لب ز حـرف غیر،هر حرفت دعاست |
| غم مخور گر گم شدی یاخیمه راگم کرده‌ای |
|
|
سیر کـن تـا بنگـری گم‌گشتـۀ زهـرا کجاست |
| لحظه‌ای آرام منشین هر که را دیدی بپرس |
|
|
یار سوی مکـه رفتـه، یا بـه صحرای مناست؟ |
| حیف یــاران در منـی رفتــم ندیــدم روی او |
|
|
عیب ازآن رخسارزیبا نیست،عیب ازچشم ماست |
| حاجیان جمعنــد دور هـــم بــه صحرای منا |
|
|
حاجی ما در بیابـــان در مسیـــر کربـــلاست |
| حاجیان کردند دل را خـوش به ذبح گوسفند |
|
|
حاجی ما ذبـح طفلـش پیش پیکــان بـلاست |
| حاجیان سـر می‌تراشنـد از پـی تقصیرشان |
|
|
حاجی ما هم چهل منزل سرش برنیزه‌هاست |
| حاجیان دست دعاشـان بـر سمـا گردد بلند |
|
|
حاجی ما از بـدن دست علمــدارش جـداست |
| حاجیان راهست یک قربانی آن هم گوسفند |
|
|
حاجی ما هـم ذبیحش جملـه تقدیم خداست |
| حاجیان را از هجــوم زائریــن بــر تــن فشار |
|
|
حاجی ما سینـه‌اش از سم اسبـان توتیاست |
| خوش بـود «میثم» همیشه سوگـواری بر حسین |
| حاجی آن باشدکه اشکش هست جاری برحسین |
صیام تا قیام 2 - غلامرضا سازگار
