| من که با هستی خود یار توام |
| مـات اصحــاب وفــادار توام |
| راهشان مکتب من نامشان بر لب من |
| زان حسینی شد گان، حسین جان |
| سخن آرم بـه میـان، حسین جان |
| من که کوهی ز گناه آورده ام |
| به حـریم تــو پنـاه آورده ام |
| حُرّم و بنده تو عبد شرمنده تو |
| آمدم تـوبه کنم، حسین جان |
| از جگر ندبه کنم، حسین جان |
| من حبیب تـوام ای حبیبِ جان |
| عشق تو، مونس دل، طبیبِ جان |
| بر تو پروانه شدم پیر این خانه شدم |
| به ولای تو قسم، حسین جان |
| از درت پا نکشم، حسین جان |
| جُــونم و بــوذر کـربلای تو |
| من که بر جان بخرم بلای تو |
| تو مرا دست بگیر به غلامی بپذیر |
| سر دهم برای تو، حسین جان |
| جان کنم فدای تو، حسین جان |
| عــابِسَم، چـاکر عباس توام |
| سبزه ای در چمن یاس توام |
| زِرِه از تن بکَنم حمله بر خصم کُنم |
| تا به خون غوطه زنم، حسین جان |
| دل ز تــو بــر نکنـم، حسین جان |
| من زُهِیرم، که اگر صدها بار |
| کشته و زنـده شوم در ره یار |
| دل نگیرم ز حسین این امام عالمین |
| سر ما و قدمت، حسین جان |
| کمِ مـا و کَرمت، حسین جان |
| ای عزیز دل و جان مصطفی |
| مـن بُـرِیـرَم، ز غـلامان شما |
| فارِسِ میدانم قاری قرآنم |
| جان و جانان منی، حسین جان |
| روح قــرآن منـی، حسین جان |
| وَهَبـم من، بـه تو اقتدا کنم |
مادرم گفته که جان فدا کنم
|
| با رضای مادرم جان فدای رهبرم |
| سر کنم بر قدمت، حسین جان |
| بپذیـر از کـرمت، حسین جان |
| یار سر در کف تو، جُناده ام |
| که به راه عشق تو فتاده ام |
| بنده ناچیزم در رهت می ریزم |
| خون خود به کربلا، حسین جان |
| تا شوی ز من رضا، حسین جان |
| جُندَبم، آمده ام به یاری |
| گـر مرا یاور خود شماری |
| ترک جان و سر کنم سینه را سپر کنم |
| با تو ای خون خدا، حسین جان |
| در هجـوم نیزه ها، حسین جان |
یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد
