| مــاه در خــون شنـاورم، قاسم |
|
|
یـــــادگــــار بـــرادرم، قاسم |
| کـم بـزن دست و پـا در آغوشم |
|
|
جـــان مــده در بـرابرم، قاسم |
| العطـش گفتـنت کبــابــم کرد |
|
|
سوخت از پـای تـا سـرم، قاسم |
| سخـت باشد بـه من عـزیز دلم |
|
|
کـه تــو را کشتـه بنگـرم، قاسم |
| زخم هــای تن تــو کشت مـرا |
|
|
تــازه شــد داغ اکبــرم، قاسم |
| جای گل جسم چاک چاک تو را |
|
|
می بـــرم بـهـر دختـرم، قاسم |
| حیف بـا چشم خـود نگه کردم |
|
|
تا چون جان رفتی از برم، قاسم |
| عـــوض آب بــر تــــو آوردم |
|
|
اشـک بــا دیــدۀ تــرم، قاسم |
| بعـد اکبـر دلم به تو خوش بود |
|
|
کـه تــویی یـار و یـاورم، قاسم |
| ای جگــر پـارۀ حسن به چه رو |
|
|
رو کنــم جــانب حــرم، قاسم |
| گــر ســراغ تــو را ز من گیـرد |
|
|
چـه بگویـم به خـواهرم، قاسم |
| نظم "میثم" اگر چه قابل نیست |
| تـو قبـولش کن از کــرم، قاسم |
یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار
