ز خون دل به نعشت گل فشانم
کنــار جســم مجـروحت بمانم
ز خون حنجرت گیـرم وضـویی
به زخـم پیکـرت قـرآن بخـوان |
به چشمم اشک دامن دامن تو است
دلم صـد پاره چـون پیراهن تو است
زیــارتـگـــاه رگ هـــای بـریـــده
زیــارت نـامه ام زخـم تـن تو است |
چگونه تن بـه زیر ننگ دادند
چگونه با تو حکم جنگ دادند
نه تنهـا منـع از آبـت نمـودند
جـواب آب را بـا سنـگ دادند |
یقیـن دارم ز قـرآن ســر بریدند
هم از دین هم ز ایمان سر بریدند
اگـر چــه آب مهــر مـادرت بود
تـو را با کام عطشان سـر بریدند
|
ولـیّ کبریــا را ســر بریدنـد
امـام اولیــا را ســر بریدنـد
گواهی می دهم با کشتن تو
تمـام انبیـا را ســر بـریدنـد |
|
به دل بغض نبی را چاره کردند
عیـــال الله را آواره کــردنـــد
ز خنجـر گشت قـرآن آیـه آیـه
تمـام آیـه هـا را پــاره کـردند
|
یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار
