فریـاد وامحمـدا حـق رسـالت شـد ادا با لب تشنه از قفا سر حسینت شد جدا واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
انّـا الیـه راجعـون گـودال شــد دریـای خون با رأس خونین حسین شمر آمد از مقتل برون واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
این مرکب بی صاحب است، در شعله ی تاب و تب است یالش به خون رنگین شده، چشمش به سوی زینب است واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
حسین دست و پــا زنـد، فاطمــه را صــدا زند دشمن در آن دریای خون، آتش به خیمه ها زند واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
اَینَ مُعِزُّ الاولیا؟ مهدی بیا! مهدی بیا! در قتلگه جاری شده، خـون تمام انبیا واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
عرش خدا از صدر زین، افتاده بر روی زمین یا فاطمـه! یا فاطمـه! بیـا حسینت را ببین واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
طفلی به صحرا شیونش، افتاده لرزه بر تنش از ترس دشمن می دود، آتش گرفته دامنش واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا |
یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار