| ای عســلت از دم شمشیرهـــــا! |
|
|
خنـده زده زخـــم تــو بـــر تیـــرها |
| زخــم بــدن توشــه، خطــر زاد تــو |
|
|
روز شهـــادت شــب میـــلاد تـــو |
| دستـه گـل حجلـه ی تـو سنگ ها |
|
|
گشته تنت دستخــوش چنـگ ها |
| مرگ،عروسی که هم آغوش توست |
|
|
نیشِ ســرِ تیــرِ بـلا نـوش توست |
| ای زرهــــت پیـــــــرهن نـــــازکت |
|
|
بــــال در آورده تــــن از نــــاوکت |
| نــرگس مــن نــرگس خــود باز کن |
|
|
جـان عمــو کــم بــه عمـو ناز کن |
| دیــده بـــه تبخــال لــبت دوختـــم |
|
|
ســوختم و ســوختم و ســوختم |
| تشنـــه ام از اشــک خــود آبم بـده |
|
|
بـــا دو لـــب تشنــه جوابــم بده |
| حیــف کــه مــن تــاب ندادم بـه تو |
|
|
ســـوختم و آب نـــدادم بــه تـــو |
| دفتــر عمــر تــو که شیــرازه ــشد |
|
|
داغ علــی اکبــر مــن تــازه شــد |
| بـــاده ز صهبـــای اجــل خـورده ای |
|
|
از دم شمشیـر عسـل خـورده ای |
| تشنــه بـــه دیــدار اجــل می روی |
|
|
قاسـم مـن مـاه عسـل می روی |
| یــا بــه جنــان بـــا علــی مــرتضی |
|
|
فاطمـه کــرده است تــو را پاگشا |
| خلــعت خــود کرده کفــن می روی |
|
|
بال زنـان سـوی حسـن مـی روی |
| نیسـت روا بــا همــه ســـوز درون |
|
|
نیــزه ســر از سینـه ات آرد بـرون |
| حیف کـــه اوصــاف تـــو نشناختند |
|
|
اسب بــه گلگــون بــدنت تاختنـد |
